One Love, One Dream, One Life

13. Nigdy nie rezygnuj z osoby, na widok której szybciej bije ci serce.

- Niall?- Położyłam się na łóżku, zmęczona skakaniem po pokoju.

- Hmm?- Mruknął obok mojego ucha, aż mnie ciarki przeszły!

- Czemu byłeś taki, jakiś przybity? No wiesz, u Harry'ego w pokoju?- Odwróciłam do niego twarz, a uśmiech zszedł mu z twarzy. Zrobił się taki... blady?

- Nic, po prostu źle się czułem.- Mruknął.

- Niall, nie okłamuj mnie! Przecież mam oczy!- Wstałam z łóżka i stanęłam na środku pokoju.- Powiedz mi prawdę...- Chłopak wykonał to samo i stanął naprzeciwko mnie, przyciągnął do siebie i przytulił, ale go odepchnęłam.- No mów!

- Ja tylko...- Staliśmy twarzą w twarz, a dzielące nas centymetry skutecznie zostały zmniejszane przez Nialla.

- Ty co?

- Ja po prostu... No bo...

- Wysłów się wreszcie! Co ty? Zabiłeś kogoś? Nie dali ci jeść? No co?!

- Miałem gorszy dzień...- Odwrócił głowę.

- Serio? I myślisz, że ja ci w to uwierzę?! Nie chcesz, to nie mów! Myślałam, że skoro jesteśmy przyjaciółmi, to możemy sobie powiedzieć o wszystkim!

- Nie krzycz, dobrze? Jest późno i jeszcze chłopcy przyjdą.

- Ty się teraz interesujesz tym, że chłopaki przyjdą?! Serio?! Nie rozumiem co może być aż tak złego, że nie chcesz mi powiedzieć!- Mogłabym tak nawijać, gdyby Niall mnie na bezczelnego nie przytulił, zaczęłam się wyrywać.- Puszczaj deklu! No puść mnie!- Szarpałam się na wszystkie strony, ale on był za silny.

- Uspokój się!

- Nie chcę!- W końcu puścił! Bogu dzięki!- Nie chcę z tobą rozmawiać, skoro nie możesz mi powiedzieć co ci jest!

- Natalie, ja nie mogę Ci powiedzieć, zrozum. Nie chcesz tego wiedzieć, uwierz...

- Właśnie, że bardzo chcę! Nie chcesz, to nie mów!- Odwróciłam się na pięcie i wyszłam z jego pokoju. Nie to nie, ja łaski nie potrzebuję!

*Oczami Nialla*

Zajebiście! Jestem w kropce! Nie mogę jej powiedzieć co czuję, a przez to się z nią pokłóciłem! Chwyciłem pierwszy lepszy przedmiot, który miałem po ręką i rzuciłem nim o ścianę. Dlaczego zawsze kiedy zakocham się w jakiejś dziewczynie, ona znajduje innego?! Poszedłem wziąć prysznic i położyłem się spać. Jedyny problem to taki, że nie mogę zasnąć! Kurwa mać! Zawsze wszystko musi się spierdolić! Zepsułem niespodziankę Nat, chłopaki dowiedzieli się, że się w niej zakochałem, pokłóciłem się z nią, rozwaliłem telefon, bo akurat nim rzuciłem i w dodatku nie mogę zasnąć!

-Niall? Niall?- Obudziło mnie szarpanie za ramiona, otworzyłem leniwie oczy, a przed sobą zobaczyłem zapłakaną twarz Natalie. Boże, co jej jest? I skąd do cholery ta krew?- Niall obudź się!

- Co ci się stało?- Podniosłem się do pozycji siedzącej i zobaczyłem poziome kreski na nadgarstkach dziewczyny. Co tu się do cholery jasnej dzieje?

- Ja musiałam Niall, przepraszam...- Rozpłakała się jeszcze bardziej.

- Ale dlaczego?- Ująłem jej twarz w dłonie.

- On...- Przytuliła się do mnie. Szkoda, że znowu nie mam pojęcia o co chodzi!- Przepraszam Niall...

- Za co?- Nat wstała i podeszła do okna, zrobiłem to samo.

- Kocham Cię...- Wyszeptała i wpiła się w moje usta. Nie wierzę, że to się dzieje, że znowu czuję smak jej ust!- Nie zapomnij o mnie...- Pocałowała moje czoło i skoczyła... Skoczyła z okna, a ja patrzyłem na jej ciało, które bezwładnie upadło na beton.

- Natalie!

- Nie Niall! Jestem Meg!- Usłyszałem śmiech dziewczyny, czyli to był tylko sen! Okropny, a za razem cudowny sen.- No wstawaj śpiochu!- Po raz kolejny otworzyłem oczy.

- Daj spać! Nigdzie dzisiaj nie idę, nie wstaję, a tym bardziej nie wychodzę.- Przykryłem się kołdrą po uszy.

- No nie bądź gbur, tak samo jak Natalie! Ona też leży w łóżku i nie ma zamiaru wstać, a ja się nudzę!- Megan zaczęła skakać po moim łóżku.- Wiem, że się pokłóciliście, ale chodźcie gdzieś!- Podniosłem się na łokciach i spojrzałem na dziewczynę, która nie mogła ustać w miejscu.

- Masz ADHD?

- Czasami...- Zaśmiała się i pociągnęła za rękę, tak że spadłem na podłogę.

- Już wstaje!- Jęknąłem.- To gdzie idziemy?

- Najpierw śniadanko, później zwiedzanko!

- Ok...- Meg wyszła, a ja ogarnąłem się jakoś. Ubrałem swoją ulubioną koszulkę (czyt. Crazy Mofos) i czarne rurki, do tego jakieś pierwsze lepsze supry i gotowy. Po drodze zwinąłem fullcap'a i zbiegłem na dół, gdzie czekała Meg. Myślałem, że pójdziemy sami, ale był jeszcze Lou i Harry i Nat, no pięknie.Zmierzyłem Megan wzrokiem miała ubrane to, a Natalie to.

- Cześć wam!- Podbiegłem do nich i ruszyliśmy na miasto.- Miałem obiecane śniadanko!- Przytuliłem Meg od tyłu i oparłem brodę o jej ramię.- Jestem głodny!

- No przecież idziemy teraz do Nando's, to nie narzekaj!

- Uwielbiam cię!- Pocałowałem ją w policzek. Natalie szła z Hazzą za rękę, a Lou podbiegał do każdego stada gołębi krzycząc "Kevin?! To ty?!" Zjedliśmy obiecane śniadanko i wyszliśmy z lokalu.

- To jakie plany?- Stanęliśmy na chodniku.

- Tak: Time Square, Statua Wolności, Central park i sklepy!

- Przejdziemy całe miasto?!- Krzyknął Lou

- Tak!- Zaśmiała się Megan.

- Pić mi się chce!-Jęknęła Nat.

- To ja i Harry idziemy po jakieś picie, a wy tu czekajcie.

- Idę z wami!- I cała trójka zniknęła gdzieś za rogiem. No zajebiście zostałem ja z Natalie!

- Nie chcę się z tobą kłócić.- Przerwałem dłuższą ciszę, która stawała się już niezręczna.

- Ja z tobą też nie.- Blondynka się uśmiechnęła.- To powiesz o co chodzi?

- Będziesz to dalej ciągnąć? Ja na prawdę nie sądzę, żeby to był dobry pomysł.

*Oczami Natalie*

- No powiedz!- Przybliżyłam się do Nialla, robiąc słodką minkę.

- Sama tego chciałaś.- Uśmiechnął się cwaniacko i pociągnął mnie za nadgarstek łącząc nasze usta razem. Co tu się dzieje? I dlaczego ja odwzajemniłam pocałunek? Czyli on mnie jednak kocha? Całujemy się na środku zatłoczonej ulicy i nikt nie zwraca na nas uwagi. Boże mój kochaniutki! Niall Horan mnie pocałował, ale co z Harrym, co ja robię? Opamiętałam się w końcu, ale nie potrafiłam "odkleić" się od słodkich ust blondyna. Mam taki mętlik w głowie, że zaraz mózg wypłynie mi uszami, co z jednej strony byłoby dość śmieszne. Wróćmy do teraźniejszości! JA dziewczyna Harry'ego całuje się na środku ulicy z jego przyjacielem Niallem! Chyba mnie do końca pojebało!

- Natalie?!- Wtedy mi się udało odsunąć od Horana, o mój Boże tylko nie to!

- Nie Harry, to nie tak!- "Spierdoliłaś wszystko Natalie..." To jedyne co słyszałam w głowie...

-----------------------------------------------------------------------------

Macie 13 rozdział mordeczki! Jest do dupy, miałam zamiar go poprawiać, ale uznałam, że jak się za to zabiorę, będzie jeszcze gorzej! I w ogóle to jestem straaasznie wami zawiedziona, ale to strasznie! Czyta 12 osób (wynik ankiety) a tylko dwa komentarze? Really?! Za 5 komentarzy wstawię NEXT, a tym czasem w wspomnianych komentarzach odpowiedzcie na pytania.

- Podobało się?

- Wprowadzić coś takiego jak "W poprzednim rozdziale"?

- Czy wygląd bloga wam się podoba?

- Czy Trailer wam się podoba?

ANONIMY SIĘ PODPISUJĄ!