One Love, One Dream, One Life

1. Spojrzał na mnie i po prostu wiedziałam, że to z nim chce spędzić resztę życia.

-Ok, kończymy na dzisiaj!- Usłyszałam głos fotografa. To była moja ostatnia sesja przed wakacjami. Nareszcie dwa miesiące odpoczynku, dzięki Gabrielle- mojej menadżerce.
- No kochanie, masz wolne. Miłego leniuchowania!- Powiedziała wychodząc z budynku.
-Dziękuję!- Odkrzyknęłam, ale chyba tego nie usłyszała. 
Trzeba jakoś uczcić koniec pracy. "No to kawka."- Pomyślałam i ruszyłam w stronę mojej ulubionej kawiarni. Szłam powoli do celu, co chwilę mijając jakąś reklamę z moją podobizną. Kiedy dotarłam na miejsce, usiadłam w rogu dość dużej sali. Rozglądnęłam się dookoła z nadzieją, że zobaczę jakąś znajomą twarz.
- Co podać?- Przede mną stanęła wysoka blondynka, z notesem w ręku.
- Mocha'e.
- Zaraz przyniosę.- Kiwnęłam głową i wyciągnęłam z torebki telefon. Zalogowałam się na Twitter'a.
- Proszę.- Ta sama kobieta położyła moje zamówienie na stoliku. Uśmiechnęła się i odeszła. Zrobiłam zdjęcie zamówienia i wrzuciłam na ten sam portal, który przed chwilą przeglądałam.

" Kocham tą kawiarnie! Człowiekowi od razu poprawia się humor, kiedy widzi tak podaną kawę!"

Odłożyłam telefon i zabrałam się za picie tego cudeńka. Nagle na zewnątrz zaczęło się robić coraz głośniej. Słyszałam pisk dziewczyn, krzyczały coś, ale nie mogłam zgadnąć co. Drzwi kawiarni się otworzyły i do środka weszło pięciu chłopaków, a zaraz za nimi dwóch ochroniarzy. Skądś ich znam, tylko nie wiem skąd. Usiedli naprzeciwko i zaczęli rozmawiać między sobą. Próbowałam przypomnieć sobie, kim są. Przyglądałam się każdemu uważnie, kiedy jeden z nich spojrzał w moją stronę. Spuściłam wzrok i czułam jak się rumienię, a kątem oka widziałam, że on się uśmiecha. Siedziałam tak chwilę dopijając resztki kawy, kiedy zadzwonił mój telefon. 

"I figured it out 

I figured it out from black and white

Seconds and hours

Maybe they hide to take some time..."

Dostałam olśnienia! Przecież to oni, to One Direction! Cała piątka popatrzała w moją stronę, wszyscy z głupimi uśmieszkami. Odebrałam telefon, ostatni raz zerkając w ich stronę.- Słucham?- Cześć Nat, to ja Meg.- Cześć Meg.- Uśmiechnęłam się mimowolnie.- Coś się stało?
- A czy nie mogę do ciebie zadzwonić od tak?- Usłyszałam, że się śmieje.
- Jasne, że możesz. No to o co chodzi?
- Gdzie jesteś? Przyjdę, chcę spędzić z tobą trochę czasu.- Racja, ostatnio trochę zaniedbałam moją przyjaciółkę. Miałam dużo pracy przed wakacjami.
- Jestem w kawiarni adres wyślę ci SMS-em.
- Ok, no to czekaj na mnie.
- Do zobaczenia.- Rozłączyłam się i szybko wysłałam wiadomość do Meg.

*15 minut później*

Zobaczyłam blondynkę w drzwiach kawiarni. Zaczęła się rozglądać po pomieszczeniu, kiwnęłam do niej ręką. Przywitałyśmy się krótkim buziakiem w policzek. Meg zamówiła kawę dla siebie i rozsiadła wygodnie, zaraz obok mnie.

- Wieki cię nie widziałam!- Rozpoczęła rozmowę.

- Przepraszam, miałam strasznie dużo sesji na raz.- Uśmiechnęłam się do dziewczyny.

- Nie narzekaj, ty jesteś modelką, a ja pracuję w bibliotece.

- Gorzej być nie może.- Zaśmiałam się pod nosem, a Meg podniosła głowę.

- Dzięki.- Powiedziała z sarkazmem.- O mój Boże!

- Co się stało?- Zapytałam spokojnie, bo ona panikuje o byle co.

- Czemu mi nic nie powiedziałaś?!

- Ale o czym?

- Że tu jest One Direction!- Dziewczynę było słychać w całej sali.

- Meg uspokój się! Robisz mi wstyd! Wszyscy się na nas patrzą,oni też!- Skarciłam ją i pokazałam palcem na chłopaków, którzy śmiali się między sobą, patrząc na nas jak na idiotki.

- Muszę mieć ich autografy, przecież ja ich uwielbiam.- Mówiła już trochę ciszej.

- No to podejdź i poproś.- Odpowiedziałam obojętnie.

- Co?! Ja nie! Ty ich poproś, jesteś bardziej wygadana, proszę!

- Ehhh... No już dobra, ale na czym mają się podpisać?

- Czekaj!- Meg zaczęła grzebać w torebce.

- Czego szukasz?

- Mam!- Wyciągnęła ich plakat.

- Mój Boże! Skąd ty, go, tam?- Tego się nie spodziewałam. Dziewczyna podała mi plakat do rąk.

- Idź!- Powiedziała z poważną miną.

- Chyba nie mam wyboru.- Westchnęłam i wstałam z miejsca. Szłam powoli w stronę stolika, przy którym siedzieli. Zobaczyli, że idę w ich stronę i momentalnie ucichli. Obróciłam się ostatni raz, żeby spojrzeć na Meg. Całą piątka mierzyła mnie wzrokiem, z szerokim uśmiechem.

- Cześć. Ja jestem Natalie, a tam siedzi moja przyjaciółka- Meg, która was uwielbia.- Nastała chwila ciszy, nie specjalnie wiedziałam co mam im powiedzieć.- Dobra, nie będę wam zawracała głowy, ona prosi o autograf i jakbyście mogli, to się podpiszcie na tym plakacie.- Położyłam kawałek papieru na stoliku a na nim jakiś mazak.

-Nie denerwuj się tak, nie gryziemy.- Jeden z nich uśmiechnął się do mnie.- Ja jestem Liam, to jest Harry, Niall, Zayn i Louis.- Mówił pokazując palcem na każdego z osobna.

- Nie denerwuję. Tylko za każdym razem to ja muszę gdzieś podchodzić, pytać, rozmawiać. Ughh...- Wszyscy się zaśmiali.

- Dasz mi swój numer?- Wyskoczył Niall.

- Co?

- Czy dasz mi swój numer?- Powtórzył pytanie, a cała reszta patrzyła na niego jak na idiotę, ja z resztą też.

- Emm...- Nie wiedziałam co odpowiedzieć. To pierwsza sytuacja kiedy po minucie rozmowy, ktoś prosi o mój telefon. Ale muszę przyznać chłopak był uroczy kiedy tak ni stąd, ni zowąd wyskakuje z takim tekstem. Patrzyła na mnie swoimi pięknymi, niebieskimi tęczówkami.

- Niall, ty idioto!- Krzyknął na niego Louis.

- Co ja zrobiłem? Ja się tylko pytam Natalie o numer!- Zaczęłam się śmiać. Skrzyżowałam ręce na piersi i podniosłam jedną brew.

- Po co ci mój numer?- Powiedziałam z głupim uśmiechem na twarzy.

- Bo chcę wygrać zakład.- Opowiedział bezmyślnie. W sumie to na co ja liczyłam, że ktoś taki jak światowej sławy gwiazda zainteresuje się mną? Przecież to nierealne! On może przebierać w milionach dziewczyn, to czemu miałby zwrócić uwagę właśnie na mnie?

- Niall!- Chłopaki krzyknęli na niego zgodnym chórkiem.

- Jaki zakład?- Ciągnęłam dalej.

- Dobra skoro już się wygadałem to mogę jej powiedzieć, tak?

- No mów.- Westchnął ciężko Harry.

- No to założyliśmy się kto pierwszy weźmie od ciebie numer telefonu.- Uśmiechnęłam się sztucznie. Zrobiłam sobie niepotrzebną nadzieję i teraz humor mi się pogorszył.

- A co było do wygrania?

- Ten, który będzie pierwszy, wyznaczy jakieś zadanie dla pozostałej czwórki, a oni wykonają to na wizji w najbliższym wywiadzie.- Cała reszta miała spuszczony wzrok.

- No dobra, daj telefon.- Uśmiechnęła się do niego, wyciągając rękę. Może jednak nie chodzi tylko o zakład. Niall'owi dobrze z oczu patrzy, jak to się mówi.

- Czekaj, co?!- Krzyknął Harry.- Jak?!

- Co jak?!- Zapytałam zdezorientowana. Niby czemu Harry się tak wyrwał, przecież to zakład.

- Jak Niall, jak?!- Kontynuował. Wpisałam numer i oddałam blondynowi telefon.

- Mam ten urok osobisty!

- Nie masz.- Odpowiedział poważanie Lou. Zaśmiałam się pod nosem i wzięłam plakat ze stolika.

- Wielkie dzięki.- Rzuciłam odchodząc. Wróciłam do Meg, która mnie przytuliła, w ramach podziękowania.

- Boże, Niall chciał twój numer! Jesteś niesamowita!- Krzyczała.

- Meg, spokojnie. Chodź pójdziemy do mnie.- Pozbierałyśmy nasze rzeczy i wyszłyśmy z kawiarni.

- Paa, paa...- Usłyszałam za sobą, odwróciłam się i zobaczyłam Niall'a machającego w moją stronę ręką.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

To by było na tyle. Dopiero pierwszy rozdział, a to mój pierwszy blog, więc nie oceniajcie mnie zbyt surowo. Mam nadzieję, że chociaż trochę się wam podoba.

Zostaw po sobie komentarz będzie miło :)

P.S. Przepraszam za wszystkie błędy.